"Diktaş verwijst met haar intense, rauwe dans naar de ontberingen die het Koerdische volk moet doorstaan."— De Volkskrant
Zelfs uit as kan een bloem ontstaan.
Een “moeder” die evengoed leeft buiten lineaire tijd.
Dat onsterfelijkheid representeert.
Het eeuwige bestaan vertegenwoordigt.
Elke zaterdag komen de Mesopotamische moeders evenals elke donderdag de Latijn-Amerikaanse moeders samen vanuit rouw en verzet om het lot van hun, de door regime, verdwenen kinderen zichtbaar te maken. Hun moed en verdriet om verlies geven een onaantastbare kracht. Door middel van diepe zang Cante Jondo en Dengbêjî — een rouwe zielskreet en inspiratie uit het boek De ontembare vrouw van Clarissa Pinkola met mytische vormen zoals La Loba; de vrouw die met haar stem de gestorven beenderen bij elkaar raapt, en de frequenties van de drum, de dahul belichaamt Melisa de reis van rouw; wat we tegenkomen en hoe het ons in leven houdt.
Ervaar de kracht van overleving en expressie van Melisa Diktaş. Een meeslepende solovoorstelling die de essentie van strijd, overleving en veerkracht belichaamt. Een oneindig gevecht, door een ontembaar wezen, verpakt in de ritmes van de dahul, de drum die de ondergrond doet bewegen.
Winnaar van BNG Bank Dansprijs 2025 en Fringe Best Awards 2024.
“In zeer expressieve dans brengt ze een krachtige mix van emoties over: woede, pijn, een gevoel van vrijheid en de kracht van rebellie, waarbij er een prachtige dynamiek is tussen stilte en energie. Deze voorstelling explodeert bijna van de urgentie. Ze toont een krachtige en ontembare vrouw die te maken heeft met politieke onderdrukking, maar ze vecht!”
